Tradycja. Dzisiaj, w epoce szybkiego i intensywnego życia często jest postrzegana jako przeżytek, prahistoria. Jednak są sytuacje, że to ona tworzy historię i buduje wizerunek. I tak jest w przypadku naszego klubu – UKP Manty Jelcz Laskowice. W każdym sezonie mamy pewne stałe punkty, wydarzenia, zawody, które budują naszą tradycję.
Wczoraj, 14 czerwca nasz klub spotkał się nad jelczańskim stawem na corocznym ognisku podsumowującym mijający sezon. Było to symboliczne podsumowanie, gdyż przed nami jeszcze Mistrzostwa Polski Juniorów w różnych kategoriach wiekowych. Jednak ze względu na kalendarz i zbliżające się wielkimi krokami wakacje na ten moment puentowaliśmy sezon.
Zawodnicy stawili się bardzo licznie, zarówno młodsi będący pod trenerską opieką Mirosława Górskiego, jak i starsi trenowani przez Romana Żerka. Jak przystało na rodzicielski klub nie zabrakło również rodziców.
Jak w każdej imprezie musiały być oficjalne elementy. Trenerzy wręczyli nagrody dla wyróżniających się zawodników. Zawodnicy podziękowali trenerom za ich całoroczną pracę. A starsza grupa dla trenera Romana przygotowała niespodzianki. Jak przystało na klub sportowy było coś dla ciała, ale i dla ducha. Dla ciała własnoręczny wypiek, tort, skonsumowany w iście sprinterskim tempie (w końcu sportowcy). A dla ducha również własną, wykonaną premierowo piosenkę. Aż szkoda, że w tym roku nie będzie festiwalu piosenki w Opolu, z takim - jak mówią młodsi ode mnie - mega wykonem nagroda za debiut byłaby raczej murowana.
Był również sentymentalny akcent. Pożegnanie Oli Bartyzel, zawodniczki z najdłuższym stażem w Mancie. Będącej swego rodzaju wzorcem i drogowskazem dla młodszych pływaków. Pożegnanie okupione łzami samej Oli i brawami obecnych. Jeszcze raz powodzenia dla Oli na uczelni i w nowym klubie.
Niestety dla klubu rozstań było więcej. Grupa młodszych zawodników także żegnała się z Mantą – Agata, Julia, Ola, Arek i Czarek. Dla nich również była burza braw. Swoista zmiana pokoleniowa w klubie. Czas nieustannie płynie i wszystko się zmienia. A w klubie pływackim czas płynie dosłownie, namacalnie, nawet do setnej sekundy.
Po tych nostalgicznych elementach rozpoczęła się już luźna część wieczoru. Przy ognisku pieczenie kiełbasek, a ponieważ zawodnicy byli bezpośrednio po treningu, to nikogo nie trzeba było namawiać do degustacji. Gry, zabawy dla sportowców. A rodzice jak zawsze, rozmowy na poważne i mniej ważne tematy. Nie straszne były nawet hordy komarów, jednak jak nastał zmrok nie sposób było już m.in. grać w „kartofla”. Z prawami przyrody się nie wygra i imprezę należało zakończyć. Dzięki za miło spędzony czas.
Robert Szymkowiak
club
